Ζούμε όλοι σε μια ψευδαίσθηση-και κάπου εκεί-ενδιάμεσα ή πλαγίως-στο βάθος ή καθέτως-πηγάζει η τέχνη …Κι η ζωή
Ο Χρήστος Ζάχος είναι ποιητής,συγγραφέας,ζωγράφος…καλλιτέχνης…Ζεί στο Ρέθυμνο επειδή όπως λέει δεν άντεχε άλλο την Αθήνα.Κάποια από τα έργα του..Η νόσος της Ποίησης,η Κραταιά ως θάνατος αγάπη ,Οι εμπειρίες ενός πνιγμένου,Χ–έγερση υποσυνειδήτου.
Γράφει σε ένα από τα κείμενά του στο blog του…«Η νόσος της ποίησης»(https://czachos78.blogspot.gr/)
«…Και ποιοι είσαστε εσείς, θα ρωτούσε κάποιος. Οι αλκοολικοί του καφενείου. Κάποιες μικρές ασημαντότητες και τίποτε άλλο. Ή θα μπορούσες να πεις, αυτοί που δεν συμβιβάζονται με την κοινωνία σας και αντιδρούν με το δικό τους τρόπο. Όχι αναρχικοί, αλλά άναρχοι. Ή απλά, άνθρωποι που αποζητούν την ελευθερία τους και τη μέθη που θα τους οδηγήσει εκεί. Κι αυτή η μέθη, δεν έχει να κάνει απαραίτητα με ουσίες, αλλά με έρωτα για τη ζωή, τη φύση την ίδια, την ελευθερία. Έστω κι αν αυτή βρίσκεται ξεκομμένη από το κοινωνικό σύνολο… τι να κάνουμε;
Περιθώριο = περί + θεωρώ. Αλητεία = άλωμαι, περιπλανώμαι.
Άνθρωποι που δεν χωρούν στα στενά πλαίσια όποιας ιδεολογίας. «Κάθε δέσμευση είναι ολιγωρία, άμα θες δεσμά, φάε ιδεολογία» όπως έλεγε και ο Νικόλας. Δεν είναι τυχαίο που οι κυνικοί και οι επικούρειοι μας εκφράζουν περισσότερο. Και ο Νικόλας, σαφώς και ήταν ένας από τους σύγχρονους κυνικούς φιλοσόφους. ..»
ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1.Σε ποιά γειτονιά μεγάλωσες;
Στα ανηφορικά (και κατηφορικά συνάμα) σοκάκια του άνω Κορυδαλλού. Θα μπορούσα να πω απλά στο Κορυδαλλό και να ρωτήσεις – όπως όλοι – μέσα ή έξω και να πω μέσα, έτσι για την κόντρα, αλλά είπα να το αποφύγω όλο αυτό, αλλά να που το αναφέρω ξανά. Μια φορά μάλιστα που είχα πάρει έναν ταρίφα από Αθήνα για Κορυδαλλό και μου έκανε τη σχετική ερώτηση, του είπα μέσα και να με αφήσει στην πύλη καθώς είχα έξοδο κι έπρεπε να επιστρέψω. Με ρώτησε τι είχα κάνει και με είχανμέσα και του είπα πως είχα σκοτώσει έναν ταρίφα γιατί έκανε ενοχλητικές ερωτήσεις.Κάπως έτσι λοιπόν…
2.Ποιό είναι το αγαπημένο cartoon της παιδικής σου ηλικιας;
Το κογιότ με το μπιπ μπιπ. Κι ακόμα είναι! Το τελευταίο επεισόδιο το έχεις δει;(https://www.youtube.com/watch?v=Jd_41tM6H2Y)
3.Ποιά ήταν η πιο επαναστατική πράξη της παιδικής σου ηλικίας;
Στο νηπιαγωγείο που – δεν θυμάμαι τι μου είχαν κάνει και με είχαν τσατίσει – κι έριξα το ξύλινο κουκλοθέατρο να σπάσει. Κι έπειτα, λίγο πριν σχολάσουμε, αποφάσισα να τους κλειδώσω όλους μέσα. Για καλή μου τύχη, έσπασε το κλειδί στην πόρτα κι έτσι,όταν ήρθε η ώρα να σχολάσουμε, ανακάλυψαν πως τους έχω εγκλωβίσει.Αναγκάστηκαν να φωνάξουν κλειδαρά και περίμεναν όλοι οι γονείς και τα παιδιά και οι δασκάλες. Ποιος θα μου ξαναπήγαινε κόντρα ξανά; Βέβαια και στο δημοτικό, δεν υπήρξα ήσυχο παιδάκι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
4.Αν θα έπρεπε να επιλέξεις ένα τραγούδι, το οποίο θα ξεκινά αυτόματα με το πουανοίγεις τη πόρτα του σπιτιού σου, ποιό θα ήταν αυτό;
Κανένα! Οι μουσικές μου προτιμήσεις αλλάζουν σύμφωνα με τη διάθεση και τη μέρα.Άλλωστε, δεν μπορώ να ακούω συχνά το ίδιο πράγμα. Κάθε φορά θα πρέπει να είναι διαφορετικό για μη βαριέμαι.
5.Αγαπημένο βιβλίο
Κανένα! Έχω πολλά αγαπημένα βιβλία κι αγαπημένους συγγραφείς και ποιητές, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να διαλέξω ένα μονάχα ως αγαπημένο μου, καθώς θα αδικούσα όλα τα υπόλοιπα. Μπορώ όμως να σου αναφέρω κάποιους αγαπημένους συγγραφείς ποιητές. Κ. Καρυωτάκης, Μ. Σαχτούρης. Τ. Λειβαδίτης, Bukowski, Poe, Baudelaire καιπολλοί άλλοι. Παράλληλα μου αρέσει να μελετώ την επικούρεια, την κυνική και την σωκρατική φιλοσοφία. Τελευταία μου έχει τραβήξει το ενδιαφέρον και ο Μ. Δανέζης.
6.Αν είχες τη δυνατότητα να διαλέξεις μια υπερφυσική δύναμη, ποιά θα ήταν αυτή και γιατί;
Υπερφυσική δύναμη; Να σταματήσω την ανθρώπινη βλακεία που είναι υπεύθυνη για όλα τα δεινά. Για να σταματήσει η δυστυχία. Αλλά κι αυτό ακόμα, δεν ξέρω αν θα αρκούσε…
7.Ποιός είναι για σένα ο ορισμός της δυστυχίας;
Το να μην μπορείς να απολαμβάνεις τις χαρές της ζωής.
8.Τί είναι ευτυχία;
Η απόλυτη ξεγνοιασιά κι ο έρωτας. Θα τα τοποθετούσα και τα 2 κάπου έξω στη φύση.Βουνό ή θάλασσα, αρκεί να μπορείς να βλέπεις τον ορίζοντα και να αφήνεσαι…
9.Αν μπορούσες να επιλέξεις ως τί θα επέστρεφες στη επόμενη ζωή σου, τί θα επέλεγες;
Ως ζόμπι φυσικά! Οι άνθρωποι δεν επιστρέφουν. Η ψυχή διαχέεται στο κενό και το σώμα παύει να αισθάνεται και γίνεται στάχτη ή χώμα. Τώρα σοβαρά, δεν με ενδιαφέρει να επιστρέψω στο κόσμο των ζωντανών. Θα προτιμούσα να υπάρχω ως ιδέα μέσα από το έργο μου.
Η ανθρώπινη βλακεία που μπορεί να προκαλέσει τη δυστυχία και την καταστροφή. Ο πόλεμος και αυτοί που τον δημιουργούν καθώς και όλα τα αποτελέσματα μιας τέτοιας κατάστασης.
UtopiaProject 