Ο σεξισμός είναι φασισμός.

https://youtu.be/9zyEegBtC1Q (Ερείπια-οροθετικές γυναίκες-Το χρονικό μιας διαπόμπευσης)

Ο φασισμός και ο σεξισμός είναι οι  2 όψεις του ίδιου νομίσματος.. .Η βιομηχανία του πορνό,η άθλιου τύπου προβολή της γυναικείας μορφής στο όνομα της καπιταλιστικής υποκουλτούρας για διαφημιστικούς λόγους,η εκπόρνευση και ταυτόχρονα η πώληση ψυχών σε οίκους ανοχής,το εξευτελιστικό πείραγμα στους δρόμους από στερημένα ανθρωπάκια,η ενδοοικογενειακή βία και ο ανεξήγητος  διαχωρισμός των δύο φύλλων στο αδύναμο και στο δυνατό  μας δείχνουν πως έχει πλέον νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις μας η κακοποίηση της γυναικείας φύσης με χίλιους τρόπους.Ο ελλαδικός χώρος εννοείται πως δεν θα μπορούσε να αποτελεί τη εξαίρεση στον συγκεκριμένο κανόνα.Η ενδοοικογενειακή βία που μέχρι πριν από μερικά χρόνια σε πολλές περιοχές της ελλάδας θεωρούνταν φυσιολογική(όχι πως σήμερα δεν υπάρχουν υπάνθρωποι που συνεχίζουν να το πιστεύουν)ζεί και βασιλεύει στην ελλάδα.Σημαντικό είναι να αναφερθεί πως στο 15900(γραμμή SOS γενικής γραμματείας ισότητας) τα τελευταία 2 χρόνια έχουν καλέσει 11.000 γυναίκες.Αν σκεφτούμε πως στην ελληνική κοινωνία η βία μέσα στην οικογένεια είναι κάτι που δεν ομολογείται εύκολα μπορούμε ίσως να φανταστούμε κατά προσέγγιση ένα ανατριχιαστικά μεγάλο νούμερο.

Θρασύδειλα ανθρωπάκια,που αυτοπροσδιορίζονται ως »καμάκια» που την δεκαετία του 80 έγιναν εως  και τουριστική ατραξιόν ,συνεχίζουν να βρωμίζουν την ήδη νοσηρή ατμόσφαιρα στις πόλεις.Οι οίκοι ανοχής που γεμίζουν από τύπους με φασίζουζα συμπεριφορά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, που με τα χρήματά τους αγοράζουν κάποια λεπτά της ώρας για να βασανίσουν έναν άλλον άνθρωπο.Το trafficking που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μορφή επιδημίας,με φτωχές γυναίκες και τοξικομανείς να γεμίζουν τα σκοτεινά στενάκια της Αθήνας .

Φασίστες και σεξιστές είναι ένα μεγάλο ποσοστό των ελλήνων και μάλιστα σεξιστές του χειρίστου είδους,προσβάλοντας επανειλημένα και με διάφορους τρόπους τη γενετήσια αξιοπρέπεια της γυναίκας,ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω από το δάχτυλό μας,κοίτα γύρω σου.Πόσους πατεράδες ξέρεις να έδωσαν χρήματα στον  γιο τους στέλνοντάς τον για τη πρώτη του φορά σε οίκο ανοχής ,πόσους φίλους σου ξέρεις που έχουν κάνει bachelor πάρτυ με ιερόδουλες,πόσους γνωστούς έχεις που πάνε για ένα »ποτάκι» στα στριπτιτζάδικα,πόσες φορές έχει ακούσει το χυδαίο»έλα μωρέ,το όχι,σημαίνει ναι…»,πόσες φορές  έχεις γίνει μάρτυρας  χυδαίου πειράγματος επειδή καποια φόρεσε ένα πιο κοντό φόρεμα από ότι συνήθως ….

Ένα τρανταχτό παράδειγμα για τα παραπάνω είναι αυτό που συνέβη στην ελλάδα του 2012.Οροθετικές γυναίκες που εκδιδόντουσαν για τα προς το ζην ή για την δόση τους διαπομπεύτηκαν με τον χειρότερο τρόπο από την τότε κυβέρνηση,τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και  από »νοικοκυραίους» της διπλανής πόρτας.Οι κανίβαλοι  έδωσαν τις φωτογραφίες των  γυναικών στη δημοσιότητα κάνοντας όλους αυτούς τους υπάνθρωπους να χάσουν τον ύπνο τους στην ιδέα πως μια από αυτές τις γυναίκες είχε συνευρεθεί ερωτικά μαζί τους.

…Θα τελειώσω με το κείμενο   της Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές.Το κείμενο είναι για τη Κατερίνα που κακοποιήθηκε από το κράτος και τους διπλανούς μας το 2012 και που τελικά αυτοκτόνησε….

«Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ένα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ήταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.

Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το «αδίκημα» της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα ενεργοποιήθηκε.

Μάχιμη, πήρε μέρος σε όλες τις δράσεις της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές: μίλησε σε προβολές, σε πάνελ, σε συγκεντρώσεις για τα αυτονόητα: τα νοσήματα δεν φυλακίζονται, θεραπεύονται. Την αγαπήσαμε για το θάρρος της, την ανθρωπιά της, το ωραίο μυαλό της.

Δυο χρόνια καθαρή, όταν υποτροπίασε. Ζητούσε συγγνώμη γιατί νόμισε ότι μας απογοήτευσε. Οι δικοί μου φόβοι όμως είχαν να κάνουν με κάτι άλλο. Εμείς πόσο σωστά τη στηρίξαμε; Πόσο μπορέσαμε ν’απαλύνουμε τους πόνους της, να την κάνουμε ικανή ν’αντέξει ότι και οι άλλοι και άλλες αντέχουμε;

Η Κατερίνα μπήκε σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Όλα πήγαν «καλά». Σωστή στις υποχρεώσεις της, στα ραντεβού της, όμορφη με τη λεπτή φιγούρα της και μ’εκείνο το χαμόγελο που χάλαγαν τ’ανύπαρκτα μπροστινά της δόντια που είχαμε βάλει στόχο να φτιάξουμε. Μαζί της ο πατέρας της πάντα εκεί, κοντά της.

Κι όμως η Κατερίνα δεν ήταν καλά. Πριν λίγες μέρες αποφάσισε πως η ζωή ήταν πολύ κουραστική γι αυτήν. Δεν την άντεχε. Άφησε ένα γράμμα αποχαιρετιστήριο και πήρε την τελευταία της δόση. Μας άφησε πίσω εμάς που αντέχουμε κι αυτή έφυγε. Η Κατερίνα δραπέτευσε κι η φυγή της πληγώνει .

Ja.Br.